Friday, June 29

Jangan Baca Post Emo!

salam alaik..

kadang-kadang rasa macam nak cekik diri sendiri je kan?

kenapa?

ye lah. rasa tak selesa dengan hidup. cakap lain. buat lain. kata ini itu. tapi buat itu ini. huhu.

kata seorang akh KMB, mujahadah tu biar sampai nangis sebab tak tahan sangat. biar sampai meratap. biar sampai tak tahan gila2 dah melawan jahiliyah. ko ade sampai takat tu che cardio?

kata seorang akh lagi, tarbiyah tu mujahadah. ye la. nak improve diri kut nak pakai orang lain sepanjang masa penatlah. tak gitu?

kata seorang lagi, mujahadah itu pahit, sebab sorga itu manis. wahaha. ini sweet punyer orang. ko pernah rasa pahit mujahadah ke che cardio? sahabat bermati2an melawan jahiliyah sini sana, kena seksa sini sana. kau goyang kaki kat rumah minum milo panas kaw ape cer?

kata orang lagi, iman tu turun naik. kalau plateau je, malaikat la. o ye ke? ni ayat escapism ke hape che cardio? tu bukan lesen nak hias kefuturan ko lah!

kata orang lagi, tarbiyah ni kena konsisten. arab sket, istiqamah. ye lah. kalau taknak konsisten, buat apa nak mujahadah. haishh.. kusut2.

pesan ikhwah, mutabaah amal kena jaga. okeh. check mutabaah amal. sorang kata, biar mutabaah amal tu yang kita mampu laksanakan, kalau nak letak satu hari sepuluh juzuk quran pon boleh kalau mampu. ko mampu che cardio? *facepalm. sorang lagi kata, tapi kita kena lah celeng(baca: challenge) diri kita lagi2 nak dekat bulan puasa ni. okeh jom celeng diri! pastu aku jugak pening nak turut mutabaah amal mana satu. buat sendiri? hoho. boleh. tapi nak celeng ke nak konsisten? kussuuut~!

dengar koolsem. rasa terubat sedikit hati. betullah kata orang. jangan duduk sorang diri. sentiasa duduk dengan ikhwah. kalau tak iman senang down. kan betul? dengar akh M bagi tazkirah pasal isra' miraj yang kalau ikut dulu memang keje tido je ye bila ceramah isra miraj che cardio?

entahlah. kadang-kadang rasa nak give up. gila! dah faham apa semua nak give up apa? tak faham lah tu maknanya. tau takpe. kalu aku tak faham dah lama aku give up oke.

emo pulak malam2 buta ni. bukan nak tahajud ke hape ke. duk merapu kat blog yang takde sape baca ni. haish. kusut kusut.

takpelah. beri aku tempoh untuk bertafakkur dalam diam. aku mungkin nampak biasa dari luar. masih mampu tersenyum riang. masih mampu memberi respons2 comel.eh? tapi dalam mak oih. kacau2. risaukan result IB? huh jauh panggang dari api. tipulah kalau kata tak fikir langsung. tapi rezeki dah ditetapkan kan? tambah kekusutan kepala buat hape?

okey lah. nak tidur. bahaya kalau bagi che cardio merapu malam2 ni. sindrom emo ni xleh biar macam ni je. doakan saya pulih. saya juga mahu menyondol laju seperti mereka. tidak mahulah jadi kekura yang memperlahankan langkah pejuang sahaja.

doakan saya tsabat kerana itu yang saya mahu. tapi. ye lah..

Ya Muqolibal Qulb, Tsabbit Qulubana 'ala deenik wala to'atik fi jihadi sabilik. amin.

p/s: lupakan apa yang anda baca. ini bukan saya yang sebenar. atau mungkin inilah saya yang sebenar. saya sendiri tidak tahu lagi.

No comments: